Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

czynić honory gospodyni domu

  • 1 honor

    сущ.
    • достоинство
    • почесть
    • почет
    • почёт
    • слава
    • честь
    * * *
    честь, устар. гонор
    ambicje, pretensje гонор
    * * *
    ♂, Р. \honoru 1. честь ž, słowo \honoru честное слово;

    kwestia \honoru вопрос чести;

    uważać coś za punkt \honoru считать что-л. для себя делом чести;
    godzić w \honor kogoś оскорблять чью-л. честь;

    wyjść z \honorem z sytuacji с честью выйти из положения;

    2. \honorу мн. почести;

    uczcić \honorami wojskowymi воздать воинские почести; czynić \honory gospodyni domu принимать гостей в качестве хозяйки дома

    * * *
    м, Р honoru

    słowo honoru — че́стное сло́во

    kwestia honoru — вопро́с че́сти

    uważać coś za punkt honoru — счита́ть что́-л. для себя́ де́лом че́сти

    godzić w honor kogoś — оскорбля́ть чью́-л. честь

    wyjść z honorem z sytuacji — с че́стью вы́йти из положе́ния

    2) honory мн по́чести

    uczcić honorami wojskowymi — возда́ть во́инские по́чести

    czynić honory gospodyni domu — принима́ть госте́й в ка́честве хозя́йки до́ма

    Słownik polsko-rosyjski > honor

См. также в других словарях:

  • czynić — ndk VIa, czynićnię, czynićnisz, czyń, czynićnił, czynićniony 1. «wykonywać, robić coś, być czynnym, działać» Wszystko, co czynił, czynił z pasją. ∆ Czynić jakimś, kimś, czymś «powodować stawanie się jakimś, kimś lub czymś» ◊ Czynić cuda… …   Słownik języka polskiego

  • dom — 1. Czuć się, zachowywać się jak (u siebie) w domu «czuć się dobrze, swojsko, zachowywać się swobodnie»: Mały natychmiast zdobył sympatię funkcjonariuszy. Bawił się pałką, w dyżurce czuł się jak w domu. SE 17/02/1998. 2. Czyjś dom jest dla kogoś… …   Słownik frazeologiczny

  • dom — m IV, DMs. u; lm M. y 1. «budynek przeznaczony na mieszkania, na pomieszczenia dla zakładów pracy, instytucji itp.» Dom murowany, parterowy, piętrowy, narożny. Dom nowoczesny, stylowy, staroświecki, zabytkowy. Dom jednorodzinny, wielorodzinny,… …   Słownik języka polskiego

  • honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»